Ugljeni hidrati u sportu

Kod fizičke aktivnosti ugljeni hidrati igraju ključnu ulogu, pre svega kod visoko-intenzivne aktivnosti kao i kod fizičke aktivnosti sa dugim vremenom trajanja. Ljudsko telo ugljene hidrte skladišti u depoima glikogena koji se nalaze u mišićima i jetri, i koji su svakako ograničeni u svojim kapacitetima. Kada je potražnja prouzrokovana dugom ili intenzivnom fizičkom aktivnosti veća od količine glikogena koju depoi mogu da ponude nastaje zamor i otkaz mišićnog rada tj. značajno smanjena sposobnost organizma za intenzivnom fizičkom aktivnosti, pad rezultata na takmičenjima i smanjena sposobnost imunološkog sistema sportiste. Iz ovih razloga sportisti moraju pažljivo da planiraju unos ugljenih hidrata tokom svakog dana, pre i nakon svakog treninga.

Ugljeni hidrati se dele na proste i složene. Iz tog razloga potrebno je veoma pažljivo isplanirati balans unosa ugljenih hidrata pre, tokom i nakon fizičke aktivnosti. Povećanje obima ili intenziteta fizičke aktivnosti trebalo bi biti praćeno povećanjem unosa adekvatnih ugljenih hidrata u organzam, bilo putem suplemenata, bilo putem hrane. Sa druge strane unos ugljenih hidrata tokom dana bez treninga, tokom dana sa kraćim treninzima i tokom kasnijih večernjih časova trebao bi biti kontrolisan kako ne bi došlo do neželjenog nagomilavanja masnih kiselina.

Kao što sam napomenuo postoji podela ugljenih hidrata na proste i složene dok se vrlo često koristi i klasifikacija ugljenih hidrata sa visokim odnosno ugljenih hidrata sa niskim glikemijskim indeksom.
Sa stanovišta sportske ishrane ugljene hidrate možemo podeliti na:

1. Bogate kompleksne ugljene hidrate,
2. Proste ugljene hidrate i
3. Masne ugljene hidrate.